SYBIRACKA DROGA KRZYŻOWA

STACJA I – Jezus na śmierć skazany

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 
2000 lat temu Ciebie niewinnego Jezu skazano na ukrzyżowanie.

Podobnie ponad 80 lat temu bez winy i sądu i umycia rąk

Skazywano na Sybir tysiące naszych rodaków.

Skazani tylko za to, że byli Polakami.

Ciebie Jezu skazano na śmierć a ich na wygnanie na Nieludzką Ziemię,

Gdzie również czekała ich śmierć.

 

STACJA II – Jezus bierze krzyż na swoje ramiona.

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Posłusznie wziąłeś Jezu swój krzyż i zaczęto prowadzić Cię wzgórze Golgoty.

Zesłańcy również nie mogli się sprzeciwić,.

Upchani w bydlęce wagony pod lufami karabinów

Rozpoczynają swoją drogę ku spotkaniu z Bogiem.

 

STACJA III – Jezus upada po raz pierwszy pod krzyżem

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

To ciężar grzechów ludzkości sprawia że upadasz Jezu.

To okrutni okupanci sprawiają, że Kresowianie również upadają.

Upadają w syberyjskiej tajdze i w stepach Kazachstanu.

Upadają z braku sił ale nie braku silnej wiary.

 

STACJA IV – Jezus spotyka swoją Matkę

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

To właśnie Twoja matka Jezu będzie świadkiem Twojej męki.

I tam właśnie na zesłaniu polskie matki sybiraczki

Były świadkami jak ich dzieci puchły z głodu,

A potem gasły i zamykały oczka na wieczny sen.

 

STACJA V – Szymon z Cyreny pomaga nieść Krzyż Jezusowi

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Straże widząc Twoją słabość nakazują Szymonowi pomoc.

Teraz to  współzesłańcy i ludność miejscowa

Pomagała naszym rodakom nieść ten krzyż,

Dzieląc się z nimi chlebem, ziemniakami i mlekiem.

 

STACJA VI – Weronika ociera twarz Jezusowi

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Będąca świadkiem Twej męki Weronika ociera Twoją twarz.

I wtedy też znalazły się dobre dusze

Co przygarnęły osierocone dzieci do swoich.

Co potrafiły znaleźć im schronienie w domach dziecka.

 

STACJA VII – Jezus po raz drugi upada pod krzyżem

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Upadłeś po raz drugi a wszyscy patrzą i nie mogą nic zrobić.

Wtedy również ludzkość nisko upadła.

Człowiek człowiekowi zgotował syberyjskie piekło.

Silna wiara jednak sprawiła, że tak jak Ty ponieśli się

I dalej godnie znosili przeznaczony im los.

 

STACJA VIII – Jezus pociesza płaczące niewiasty

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Mimo, że Twój los był przesądzony znajdujesz siłę na pocieszenie innych.

Pocieszeniem zesłańców była głęboka wiara w Twoją mękę na krzyżu.

Pocieszeniem była codzienna modlitwa do Matki Twojej

I nadzieja na powrót do ukochanej Polski.

 

STACJA IX – Jezus po raz trzeci upada pod krzyżem

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Upadłeś.

Upadać w swoim życiu to nie grzech.

Grzechem jest nie próbować powstać, naprawić swoje winy.

Zesłańcy też upadali. Żyjąc bez księdza i sakramentów na wygnaniu

Przeklinali swój los. Lecz zawierzyli Tobie Jezu, że pomożesz im

Skończyć tą Golgotę, którą muszą przechodzić. I tak się stało.

 

STACJA X – Jezus zostaje odarty z szat

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Odarto Cię Jezu z szat. I Was Sybiracy odarto z majątków i godności.

Próbowano Wam odebrać polskie obywatelstwo,

By w ten sposób zmusić do pozostania na zawsze

W tej krainie wiecznej zmarzliny.

 

STACJA XI – Jezus zostaje przybity do krzyża

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Tak jak ostre gwoździe przebijały Twoje ciało Jezu,

Tak ostry drut kolczasty okalający obozy

Strażnicy na wieżyczkach i groźne psy

Przypominały Wam o baznadziejnym Waszym położeniu.

 

STACJA XII – Jezus umiera na krzyżu

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Eli, Eli, lama sabachthani ? I oddałeś ducha swego.

Oddałeś go za nasze winy, za winy naszych przodków.

Wy również drodzy Sybiracy oddawaliście ducha

W bydlęcych wagonach, w stepie i w tajdze.

 

STACJA XIII – Jezus zostaje zdjęty z krzyża i oddany Matce

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Dokonało się. Zdjęto Cię z Krzyża i oddano matce.

Ile matek na zesłaniu musiało brać na ręce

Swoje martwe dziecko,

Nie mogąc godnie dokonać pochówku.

Wspomnij o nich Panie.

 

STACJA XIV – Jezus został złożony do grobu

Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i Błogosławimy Tobie.

 

Złożono Cię do grobu. Kamień zatoczono.

To był dopiero początek Twej historii Jezu.

Historia Twojej Golgoty, Golgoty Sybiraków

I wszystkich ludzi męki ciepiących

Nie może pójść w zapomnienie.

 

Módl się za nami Jezu Chryste!

  62 odsłon

Dziękuję za Twe dary Boże

Rano słońce za oknem już wstało.
Patrzysz, nowa pewnie czeka praca
Lecz ten dzień ty od Boga dostałeś
Czy to widzisz, ku Niemu myśl zwracasz?

Idziesz prosto, lecz nie twoje są kroki,
Piszę wiersze, lecz On je dyktuje
Myślisz, patrzysz i wciąż rozumujesz
Bo to wszystko ci Bóg wciąż daruje.

Ty w swej pysze sobie składasz dzięki,
Nowym swym sukcesem uniesiony.
Lecz nie widzisz z czyjej to są ręki
Wszystkie dary tobie przydzielone.

  55 odsłon

Bóg wszystko nam daje

Czemu myśli błądzicie po świecie
Czemu tu, lub tam znowu biegacie
Przecież wszystko w swym Bogu znajdziecie
Co wam trzeba i czego szukacie.

Lecz me myśli znowu nieposłuszne,
Ciągle jeszcze w tłumy umykają.
I szukają szczęścia znów po świecie
Lecz nie znajdą, za złudą biegają.

I wiem jedno, że wrócą skruszone
Nie znajdując tego co szukały.
I upadną w pokorze przed Tobą
Długo będą w Niebo spoglądały.

Bo świat pusty, tylko złudę niesie
Która znika jak  rosa po nocy.
A Bóg wszystko, cały świat nam daje
Więc Go kochać trzeba z całej mocy.




  62 odsłon

Przydrożny krzyż

Za lasem tam gdzie drogi się schodzą
Stary krzyż rozłożył swe ramiona
I na ziemię Jezus z niego patrzy,
Gdy w swym bólu na drzewie tym kona.

Patrzy ciągle na las ten zielony
I na chude kartofli poletko,
I na zboże co w makach tak piękne,
Patrzy Jezus, choć cierpieć nielekko.

Kiedyś ludzie ten krzyż postawili
By im drogę pokazywał stale,
Jak nie zbłądzić czy to noc, czy śniegi,
Więc on mówił, wciąż mówił wytrwale.

I latami wskazywał im drogę
Tam przybity do krzyża, rękami.
Lecz nikt dziś już na krzyż ten nie patrzy,
Bo świat chodzi innymi drogami.

  64 odsłon

Jak dobrze że jesteś ze mną Boże

Ja wiem że jesteś wciąż przy mnie Boże
Wiem, że nie jestem w mym życiu sama
Więc nie boję się pustych pokoi
I wieczorów co trwają do rana.

Już nie czekam na telefon co milczy
I na listy, których nikt nie pisze.
Jesteś ze mną zawsze, ja wiem o tym
Głos Twój słyszę, wciąż słyszę Go w ciszy.

Jesteś gdy zasypiam, jesteś rano,
Ciebie witam myślą moją pierwszą
W każdy ranek, a żegnam w dobranoc.
Jesteś kiedy piszę długo nocą.

I nie patrzę już w okno z tęsknotą
I nie biegnę do drzwi, choć ktoś dzwoni.
Już nie jestem, już nie jestem sama,
Bo mam Ciebie Boże w sercu moim.


  91 odsłon

Dziękuję Ci Ojcze mój Boże

Niech modlitwa moja z serca płynie
Niech jej słowa dźwięczą tak jak wiersze
Niech rozjaśni wokół szarość ziemi 
I niech wzleci ponad łzawym deszczem.

Niech rozświeci życia szarą stronę
Niech rozjaśni smutek każdej myśli
Bo jej słowa do Boga wciąż płyną
Więc zadźwięczą rymy tak jak pieśni.

Niech modlitwa płynie rano, wieczór
Niech rozbrzmiewa miłością najczulej
Niech  ukoi to co było smutkiem
Niech uleczy to co było bólem.

  92 odsłon

Dziś

Wczoraj nie ma 
jutro odkryję 
brakującego puzzla
na tej ziemi 
Szukając tego co było 
odgrzewam stare kotlety 
to już się dawna zdarzyło
świadom jestem niestety
Zaglądam w jutro w
 mglisty poranek chłodny 
czas bywa powtarza swą mantrę
że jestem jej niegodny?
Jutro i wczoraj więc 
zataczają mgliste  koło
jutro nadzieja na start
wczoraj to nie wesoło
Człowiek zgubiony w gonitwie 
z życia wycisnął by kiść 
coś co umknęło w modlitwie
pozostawia tylko 

Dziś


Czytaj wiersz
  122 odsłon

Boże Ty jesteś zawsze z nami

Schylasz się Boże nad każdą duszą
I smutek łzawy jej ścierasz  z powiek,
I myślisz pewnie czemu wciąż płaczą
Skoro oparcie mają  wciąż w Tobie.

I patrzysz ciągle od lat tysięcy
Na nieuczone człowiecze życie
Bo wciąż padamy błądząc bez końca,
Gdyż nie umiemy pojąc tu bycia.

Lecz Ty nam rękę podajesz Boże
Gdy się w ciemności grzesznej błąkamy,
I choć błądzimy to widząc Ciebie
Już ku światłości Twojej zmierzamy.


  117 odsłon

Wysławiać Cię będę Boże

Otworzyłeś moje serce Boże
I ujrzałam świat zupełnie nowy
Więc ze szczęścia chcę tańczyć i śpiewać
Wiersz już w myślach powstaje gotowy.

Bo wysławiać pragnę Ciebie Boże
I wciąż śpiewać o Tobie wśród ludzi
Może ktoś wysłucha mojej pieśni
Może serce czyjeś się obudzi.

Niech się wzniesie Chwała Twa wysoko
Niech rozbrzmiewa cały świat śpiewaniem
Bo Twa Łaska nad Niebiosa większa
Więc modlitwą każdy wiersz niech się stanie.

Inspiracją do powstania tego wiersza był Psalm 108



  196 odsłon

W skupieniu wielkim

W skupieniu wielkim myśli swe układam,
Serce skłaniając w głębokiej pokorze.
Słów ciągle szukam, lecz znaleźć nie mogę
Jak więc za wszystko Ci dziękować Boże.

Jak wypowiedzieć to co serce czuje
I to co dusza moja chce wyśpiewać
Jak to przekazać skoro słów zbyt mało
Może po słowa trzeba iść do Nieba.

Może słów szukać w gwiazdach albo w słońcu,
Żeby powiedzieć to wszystko co czuję
Skoro słów znaleźć na ziemi nie mogę
Niech dusza moja z wszechświatem dziękuje.
  237 odsłon