Jak Ja
Być Jezusem swoich czasów
w świadomości tak uczciwym
jak sklepowa w mięsnym sklepie
gdy schabowego młotkiem klepie
Drogą kroczyć wciąż pod górę
stopom nie dać nic wytchnienia
by na szczycie zamiast wiary
zaleźć popiół pył z kamienia
Który miał być fundamentem
żeby dom postawić nowy
i zobaczyć za zakrętem
że nie ma miłości mowy
Cierń wbity do krwi uciska
pot zalewa oczu jasność
całe życie się wzbijałem
by jak gwiazda znowu zgasnąć
Pręgi pleców od miłości
która balsamem być miała
na wysokie zmartwień progi
maścią zbolałego ducha ciała
Wiem że tutaj Jezu drogi
życie to jest taka gra
teraz pewnie jesteś Bogiem
lecz na ziemi takiś sam
jak JA
Komentarze 3
Głębokie przemyślenia, z uznaniem czytam, pozdrawiam serdecznie.
Pozdrawiam Kazimierzu serdecznie . Dzięki za miłe słowa . Wysyłam pieśniczkę taka ostatnio fajną znalazłem .
https://www.youtube.com/watch?v=32kYH6XZrIo
Podoba się mnie ten wiersz wiele prawdy zawartym w nim jest, a sam na pewno nie zostałeś bo poezję pokochałeś i ona ci wyznacza dalsze cele, których na pewno jest tak wiele.