Nastąpiło
niespodziewane zderzenie.
Spotkała się miłość z pokorą.
Co dzisiaj twoje serce wybierze?
Co twoi znajomi wybiorą?
Już słychać,
że konflikt się zrodził!
Bo popiół
wyklucza miłosne wyznania.
By wszystkich pogodzić,
jeszcze ten się nie urodził...
Więc wstrzymaj oddech
i zakończ wzdychania?
Lecz jak dziś nie kochać,
kiedy dzień tak wiosenny?
Pomóż mi
rozwikłać konflikt
mój Boże!
Nigdy moich próśb
nie był to trud daremny...
Będę dziś wzdychał
w ciszy i pokorze!
Oskar Wizard
Kładę poezję
pomiędzy ogień i wodę.
Śpiewem niech będzie
w krainie milczenia.
W jałowe dni
wplotę wersy słodkie.
Niech los
w lepszy
pod jej wpływem
się zmienia.
Będzie słonecznym promieniem
w pochmurny dzień.
Skargą,
gdy krzywda
będzie się działa.
Rozproszy
każdego smutku
cień...
Gdyż w sercu
doświadczonego życiem
powstała.
Oskar Wizard
Wszystko, co cenne
ukryte jest w rodzinie.
Dzieci radość dają
i uczą poświęcenia.
Przy żonie
życie atrakcjami
płynie.
Mieszanka reprymend
i przytulenia.
Pieniędzy
nigdy nie jest
zbyt wiele.
Nie mogą być celem
samym w sobie.
Rodzina to więcej
niż przyjaciele...
Nawet gdy czasem
dostajesz po głowie.
Twoi rodzice
życie ci dali.
Dzieci zaś są
twojego ja
kontynuacją.
Najlepiej abyście
się z żoną
uzupełniali...
Wnuki będą
życia wspaniałą
kulminacją.
Oskar Wizard
budzisz się rankiem
w nadziei że zawiruje świat
i wszystko co wyśniłeś
spełni się
w rzeczywistości
biegniesz do drugiego Czarodzieja
i dajesz pragnień kwiat
on dzieli się swoim kwiatem
przyjaźni
doświadczeń
i miłości
gdy dzień pochmurny
a smutek serce wypełnia
kto jak nie On
pocieszy Cię
w sposób wręcz magiczny?
wspieramy się magią myśli
a wtedy sen się spełnia
słońce zawstydzone powraca
a świat jest znów śliczny
zapytasz zapewne
kto jest takim Czarodziejem?
to właśnie Ty
bo magia doznań
w Tobie się dzieje...
Oskar Wizard
Było to dziewczę
piękne jak marzenie.
Postać otoczona
czcią i adoracją.
Każde męskie serce
śniło z nim przytulenie.
Tymczasem dążyła
do babci z kolacją.
W lesie wilczysko
siedziało znużone.
Rozbłysły mu ślepia
na widok kąska.
Polował aby utrzymać
leniwą żonę.
Kapturek jednak,
to nie była
głupia gąska!
Od słowa do słowa
omotała wilczysko spragnione.
W sekrecie zdradził,
że chętnie czyta książki.
W ich bajce
miały być zbrodnie
popełnione.
Dziewczyna słodka,
a jego zawód... gorzki!
Nagle treść bajki
cudem się odmieniła!
Kapturek i wilk
poszli razem przez życie.
Babcia zaczajonego
na bestię
gajowego przytuliła...
Wilczyca już pracuje,
nie grozi jej utycie!
Oskar Wizard
rozbudzam wyobraźnię
lawendowym westchnienniem
wstążką słoneczną
płynę
aż do
srebra północy
ocean nieba
drży w ekstazie
sercu nadają rytm
słowa miłe dla duszy
muśnięcia motylich skrzydeł
słodkich komplementów
pełne ekstazy spojrzenia
i gorące przytulenie
dwa ciała splecione pożądaniem
wargi splecione pocałunkiem
kojąco
wzruszająco
w ramionach kobiecej czułości
Oskar Wizard
Było nie brać,
tego jabłka
od Ewy!
Bo czy nam źle było
w baśniowym raju?
Aniołki wykonywały
swój lot podniebny...
Potem golonką
karmiły nas
w cudownym gaju...
Nie powiem,
miłość to uczucie piękne...
Lecz ile się trzeba
przy nim nastarać?
I złość,
jeśli były to
wysiłki daremne...
Albo też łączyć się
i w gniewie
rozstawać!
Więc zamiast lenistwa
mamy teraz kochanie...
Chociaż częściej
zamiast seksu
boli ją głowa...
Każdy tygrys
misiaczkiem
wnet zostanie...
W nagrodę
na wczorajszym rosole
pomidorowa!
Oskar Wizard
Jak Cię widzą tak Cię piszą
a jak piszą tak Cię znają
jedni nie cierpią
inni wręcz przeciwnie
szalenie kochają
lecz niech jedni i drudzy
przy słowach Twych
niech w zadumie stają
na czyjeś myśli tak naprawdę
nie masz wpływu
tego nie zmienisz
mimo lat upływu
więc po prostu
bądź zawsze sobą
i blisko bądź
jak najbliżej
z miłą sercu osobą
Oskar Wizard
Facet to świnia,
a nawet podły zwierz...
Najchętniej wylegiwałby się
całymi dniami na kanapie...
Masz chęć go wygnać
lecz dobrze wiesz...
Że miło jest gdy
cię wpół złapie!
Facet to świnia,
a nawet kawał leniwca...
Choruje nagle,
gdy ma zrobić odkurzanie...
Zbyt często wieczorami
zagląda do piwa...
Lecz uwielbiasz,
gdy mówi Ci:
Kochanie!
Od wieków trwa
zaciekła wojna płci.
Raz dominują mężczyźni,
innym razem kobiety...
Lecz lubisz, gdy facet
o tobie wciąż śni...
Bo bez siebie
nie możemy żyć,
niestety.
;)
Oskar Wizard
(08 luty 2018 r.)
(wiersz nr 2500)
Na każdym rogu
patrzą się na mnie
z głodem...
Podstępne choć smaczne
bomby kaloryczne...
Mam pożreć je,
nie pytać co potem?
W promieniach słońca
błyszczą lukrem
ślicznie!
Chciałbym zatracić się
w rozpuście pączkowej...
Lecz jeśli mam tyć,
to tylko z tobą!
Cieszmy się razem
na Uczcie Czwartkowej!
Niech pączek
będzie dzisiejszego dnia
ozdobą!
Oskar Wizard
(08luty 2018r.)
Jak dobrze,
że to szaleństwo
już mija!
Usta lepią się wciąż
od lukru i dżemu...
Były tłuste pączki,
jestem teraz i ja!
Pozostałych dziesięć
oddam komuś bliskiemu?
Pewnie to wina
cukierników spisku?
Chcieli sprzedać nam
olbrzymie zapasy?
Brzuch mi opada
coraz bardziej nisko!
Od jutra idziemy biegać
do parku
i w lasy!
Oskar Wizard
Już wiesz,
że wszystko
jest na swoim miejscu.
Czujesz, iż pośpiech
teraz nie jest wskazany.
Możemy przez chwilę
poświęcić się szczęściu.
To dobry czas,
właśnie nam
podarowany.
Płyną powoli
spokojne i radosne myśli.
Wczorajsze dni
jak sen nostalgiczny zgasły.
Powiedz, czy można
wspanialszą chwilę wyśnić?
Miód słodzi serce
i umysł jest jasny.
Czuję, że blisko jesteś
swoimi myślami.
Jest to do szczęścia
powód kolejny.
Ta magia płonie
wprost między nami.
Świat staje się miły,
po prostu piękny.
Oskar Wizard
(06.02.2018)
pocałunków rodzajów
jest chyba około tysiąca
przyjaźni powitań i takie
którymi kieruje żądza
są też miłosne
tak piękne rozkoszne
że oddasz za nie życie
lecz czasem judaszowe
nieszczere
wysysające z nas życie
te pomińmy milczeniem
lecz nieświadomym
też sprawiają przyjemność
a te z uczuciem podane
radością największą
gdy doznasz wzajemność
całuj więc skrycie nieśmiało
lub mocno i gwałtownie
i śnij marzeń pięknem
by całować się ponownie
Oskar Wizard
(09 sierpień 2012)
Buduję wciąż przestrzeń
za nadzieje nowe.
Jutrzejszym dniem
pragnę witać bohatera...
Poprawić kilka wad,
hodować zalety...
Dlaczego nie mogę tego
osiągnąć teraz?
Marzę też,
aby o dniu wczorajszym
zapomnieć.
Dniu, który szepcze
o niedoskonałości.
Będę wciąż doskonalić
duszę i ciało...
Aby znaleźć się
w kręgu
twojej miłości.
Oskar Wizard
(06.02.2018)
Poezjo!
Łabędzi krzyku
oczekującym pierwiosnków.
Lotem Ikara wstępuję na niebo...
Nawet zimą
czarujesz serce wiosną.
Dodajesz życiu blasku
i miodu przedniego.
Wzlatuję na twoich skrzydłach,
aby dotknąć słońca.
Wśród gwiazd
przytulam okruchy radości.
Lot pełen marzeń
niech trwa bez końca!
Zwłaszcza tych
o szczęściu
oraz miłości.
Lecz wyżej nieba
wielki mur prozy
zbudowano.
Jak ćma wciąż uderzam
tracąc skrzydła atramentowe.
Od wieków upadki Ikara
z zachwytem
oglądano...
Lecz ja u stóp ci kładę
wzruszenia nowe.
Oskar Wizard
tam gdzie dzień
tonie w blasku
w miejscu
w którym noc króluje
późnym wieczorem
i o pierwszym brzasku
pytam jak się czujesz
chcę poznać
twoje najskrytsze marzenia
przytulić wszystkie smutki
oraz radości
pomóc pragnienia gorące
spełniać
odkrywać razem
tajemnice miłości
być razem
choćby dookoła
nie było już nikogo
malować w ogrodach
kwiaty najpiękniejsze
rozpalać słońce
chociaż jest wysoko
z łez wzruszenia
tworzyć perły
najczystsze
rozgonić chmury
zwłaszcza deszczowe
delektować się
szumem morza
i melodią strumyka
mieć wciąż natchnienia
świeże i nowe
i razem znikać
Oskar Wizard
Są wiersze pachnące
jaśminem
rozkwitające barwnym
tęczowym
bukietem
odurzające jak mocnym
winem
srebrnych dzwoneczków dźwięczące
echem
bywają także wiersze
cudowne
co serca samotne
do siebie
zbliżają
a zagubione łączą
ponownie
z oziębłych zaś lód
gorącem swym
skuwają
czasem pojawi się utwór
krok
zatrzymujący
co serca
na pustyni ludzkiej
bywa
wołaniem
pięknem swej prawdy
myśli
zajmujący
bo Twojej duszy
jest on
przesłaniem
/daj mi w prezencie
taki wiersz proszę
:)*
nadmiaru słodyczy
czasem nie znoszę.../
Oskar Wizard
Afirmowałem pogodne baśnie.
Chciałem zapomnieć o życia brzemieniu.
Zanim płomień życia nie zgaśnie...
Napisałem kilka wierszy w natchnieniu.
Zwłaszcza o moim garbatym losie.
Uczyłem się zwalczać pech pracowitością.
Bo mogło być już tylko gorzej.
Zbyt mocno nauczyłem się żyć z samotnością.
W moim życiu była śmierć, choroby i straty.
Nie będę się jednak z tobą licytował...
Może też masz los chronicznie garbaty?
Wiedz jednak, że nade mną nikt się nie litował.
Nauczyłem się władać pogodą ducha.
Chociaż czasem gasi ją cień z przeszłości.
Niekiedy Bóg moich próśb wysłucha...
Z wyjątkiem tych o szalonej miłości.
Dlatego też lubię wiersze zakochane.
Namiastką są tego, co się nie spełniło.
Mimo to życie wiodę wspaniałe.
Względną równowagą się wypełniło.
Tylko czasem staję się jak wilk czujny.
Doświadczanie katastrof uczy mądrości.
Bywam wtedy odrobinę czupurny.
Sam nie wiem dlaczego nie chcę ustąpić?
Udzielam z chęcią kredytu zaufania.
Bo w prawie każdym jest pragnienie dobroci.
Niektórym jednak złość rozum przesłania.
Wtedy daję powód do prawdziwej złości.
Pokonanemu lubię dłoń na zgodę podawać.
Życie nie może wojnami być wypełnione.
Kiedyś relację z życia będę Bogu zdawać.
Powiem Mu: wszystkie zadania sukcesem zakończone.
A jeśli śmierć jest końcem wszystkiego?
W nicości nie będę poświęcenia żałować.
Warto dać wszystko dla kogoś bliskiego.
Może większe szczęście od mojego wyhodować!
Oskar Wizard
https://www.youtube.com/watch?v=q6DWJPaNVz4
Będę sobie
nucił beztrosko...
Radośnie witał
każdy dzień...
Pomimo zimy,
witaj wiosno!
Przyjdź szybko,
serce w gorące
zmień!
Pożegnam wszystkie
dawne obawy.
W końcu
niewiele z nich
się sprawdziło...
Pragnę szczęścia
i nieco zabawy!
Pragnę aby w życiu
było miło.
Dołącz do mnie
w pozornej bezmyślności.
Przecież i tak przez los
zaskoczyć się nie damy.
To my decydujemy
ile w nas jest radości!
A przede wszystkim
siebie mamy!
Oskar Wizard
Tak mało Cię znam
więc proszę o więcej
i nigdy dosyć będzie zbliżeń myśli
słów nigdy zbyt wiele
serca blisko tak
grzeją coraz goręcej
skarbami najdroższymi
bowiem dzielą się
Przyjaciele
na zewnątrz
niech co chce dzieje się
to bez znaczenia
bo mamy siebie marzę
by już na zawsze tak było
dla nas radość uczucia
i sekretne westchnienia
wciąż szukam nowych wrażeń
by serduszko Twe
w szczęściu się pławiło
przetrwamy razem
skwary i burze
by nie upaść
trzymamy się za ręce
i uwierz mi wiele spraw
wyrasta poza wiersze różane
dziękując za wiersze
wesołe czy smutne
lecz zawsze
tak kochane
Oskar Wizard
(04 sierpień 2012)