Morze w dni niepogody
Samotne morze -
gonitwą fal spływające
niebo szarością chmur spowite
uśpiona plaża pustkami straszy
o słońcu turystach marzy
mewy zniknęły z horyzontu nieba
bezkres spienionej wody
na brzeg się wylewa
tylko cisza i szarość
zerka magicznym okiem
niebo ciemnieje
mrok się zbliża krok za krokiem
morze w świetle księżyca
srebrzy się spienionymi fal grzywami
śpiew syren zwodzi rybaków
ta morska otchłań
przeraża - to znów zachwyca
tajemnicą głębi umysł mami
autor: Helena Szymko/
Komentarze