Thera - niczym zielony klejnot wyrastała z morza 
kryjąc legendarne miasto na uśpionym wulkanie
przepychem bogactwem przybyszy zadziwiało -
kwitło tam rzemiosło nauka i sztuka
energię kryształów - wulkanu wykorzystywano
gdy uśpiony wulkan ze snu się wybudził
pękały kopuły budowli - waliły się mury
przygniatając ciała przerażonych ludzi
śmiercionośne głazy zatapiały floty -
siarczyste wyziewy zatruwały przestrzeń
przysłaniając - grozę wulkanicznym pyłem
rozpadała się wyspa osuwały zbocza
miasto króla Atlasa pochłonęły 
wzburzone - Egejskiego Morza wody .

autor: Helena Szymko/

 

Kochaj i wybaczaj -
nie duś w sobie złości 
z prostej drogi nie zbaczaj 
nie bój się ciemności -
miłość to szczęście i prostota 
odróżniaj ją od próżności 
jest - jak samorodek złota 
dbaj o to by błyszczała 
kiedy już ją odnajdziesz 
nie pozwól by sczerniała -
niech stanie się celem życia 
ze wszystkich skarbów na ziemi 
Ona - jest najcenniejsza 
i najtrudniejsza do zdobycia 

Ty mi mówisz żem ja niezbyt skromna -
że mam włosy przez wiatr potargane
a mój uśmiech daleki od słońca
choć mam oczy błękitem malowane 
ty mi mówisz żem zimna jak ryba
i żadna miłość już mnie nie ogrzeje
więc dlaczego jesteś mym cieniem
pragniesz mieć choć maleńką nadzieję 

bo ty nie wiesz żem z wiatru i burzy
kocham gdy mi nad głową szaleją
ja się przy nich wcale nie nudzę
każdy dzień jest dla mnie wyzwaniem
każdy dzień jest dla mnie nadzieją 
a gdy moja dusza już się wyszaleje
uspokoją ją watry i burze
z zimnej ryby w boginię się zmienię 
jakby oset przemienił się w różę -
i zapuszczę w twoje serce korzenie .

autor: Helena Szymko/

 

 

Spójrz na motyle - 
są wolne i piękne 
pozostaw w sercu co miłe 
choć przez chwilę 
odłóż męczącą udrękę  
słońce dziś dzień 
swym blaskiem pieści 
niech znikną myśli zawiłe 
jak cudnie ich skrzydła 
promieniami pieści 
westchnienia i smutek 
pozostaw w tyle 
zatrzymaj w sercu 
tylko - co dobre i miłe 
najpiękniejsze miłości chwile 
marzenia to motyle .

Nie szukaj piękna - w zwiędłej róży
uroku jej przeminął czas
żadna już nadzieja
świeżości jej nie zwróci
tylko zwiędłe płatki rozwieje wiatr
jak ludzkie życie 
zburzone przez burzę
z wichrem niesiony rozdarty los
zaowocuje spokojem po burzy
a na jego szczątkach
zakwitnie - nowy kwiat róży .

autor: Helena Szymko/

Dziś Sylwester - czas szaleństwa
tę noc chcę przetańczyć do rana
wirować z tobą na gładkim parkiecie
w rytmie muzyki zakochana
poprowadź mnie miły pełnym gracji krokiem
delikatnie trzymając w ramionach
bądź dziś oparciem dla mojego boku
będziemy przemykać między parami
dotrzymując sobie wzajemnie kroku

a orkiestra hucznie przygrywa
wszystkie pary wirują na sali
każda z nich uśmiechnięta, szczęśliwa
odbijany ktoś woła przed nami

znów ląduję w silnych ramionach
inna pani już ciebie zdobywa
wymieniamy się czule spojrzeniami
cała płonę od twojego wzroku
pragnę byś znów uchwycił mnie w tańcu
tylko z tobą ta noc dziś coś znaczy
moje serce wali jak młotem
liczy się tylko to - co jest teraz
nie chcę wiedzieć co będzie potem.

autor: Helena Szymko/

 

Kolejny Sylwester - kolejny Nowy Rok
jest to dobra okazja na zmiany w życiu
niech ten Nowy Rok - będzie dla Was
pełen uroku życia i miłości
niech nigdy nie zabraknie
wokół Was przyjaznych Wam osób
ani tych którzy Was kochają 
bo miłość jest niczym wiara i nadzieja
każdemu z Was życzę - zdrowia
szczęścia i radości życia
niech ten Nowy Rok stanie się -
spełnieniem Waszych
najskrytszych marzeń .

autor : Helena Szymko /

 

 

To miesiąc iście zimowy -
zadziwia co dzień
to inną aurą
płatkami śniegu sypie na głowy
w nos i uszy ostrym
mrozem szczypie
narciarze pędem zjeżdżają ze stoku
w różnych kierunkach
się wymijając
tam konik kary ciągnie sznur sanek
to znów na lodowisku
wywrócił się Janek

dzieci ze śniegu lepią bałwana
śnieżny pocisk
trafił przypadkiem
w czarny kapelusz starszego pana
lecz tylko uśmiech
twarz mu rozjaśnił
dla dzieci radość i śmiechu wiele
pełno czerwonych
od mrozu twarzy
na świeżym powietrzu wspaniała zabawa
to wszystko za nic
nam zima funduje
a przy tym pięknie rzeźbi nam szyby
i cudne bielą  - pejzaże maluje .

autor: Helena Szymko/

 

Wolność – to szansa by godnie żyć
i pośród dobrych ludzi być
dostrzegać dobro, unikać zła
wolnością prawda dla każdego z nas
to zdobywanie groźnych szczytów gór
wolnością uczuć naszych czar
brak zakazów i żadnych miar
wolnością – nadzieja dla każdego z nas
na lepszy życia czas

autor: Helena Szymko/

Mgła - otuliła ruiny zamczyska 
samotnie w ciszy, na wzgórzu trwają
świetnością wspaniałe
dawno już minęły ich czasy przebrzmiałe
pokryte mchem szarością ,ślad pozostawiły
dawnego bogactwa i siły
świadkami - minionej epoki były

Helena Szymko/

Poplątane wspomnienia 
 cisną  się i twardo siedzą 
 w mej wyobraźni.
 Nie chcę ich już  cenić,
 bo nie są  tego warte,
 aby dotykać ich nawet 
 małym palcem
 
Zycie daje  nam inny obraz,
 nowy i z nim teraz  trzymać  trzeba
a bukiet kwiatów, jaki w dłoniach masz
 i do serca przytulasz
 przybrał przecież inny kolor i kształt
czas położył  na nim  swój chłodu
 i mrozu ślad.

Zatem nic  nie pozostało
bo zwiędłą kiść 
  owinęła  pajęcza nić, pajęcza nić .
           Co szepczesz?
Nic z tego 
myśl sobie  jak chcesz.
Jednak te kanały wpisały w trą duszę 
   swą  wieczną pieść .

Powiedz  TAK i odrzuć kulę 
 jaka przy nodze  masz.
i zobaczysz jak potoczy się 
życie twe  i  zobaczysz inny świat.
   Bo tak to już  w życiu jest. !11

Wśród radości i potoku łez -
upływa nam życie
kradnie nam tchnienie czas
jak klepsydra odmierza piach
gdy przesypie się czasu miara
gaśnie iskra życia -
zatrzymując wskazówki zegara

autor: Helena Szymko/

w czasie Pandemii - morze
naszym sprzymierzeńcem
płuca zachłannie pochłaniają
czyste morskie powietrze
przy szumie fal i delikatnym wietrze
łakniemy życiodajnego oddechu

spacer plażą, urok pieniących się fal
jest dla duszy i oczu wytchnieniem
z dala od gwaru i wszelkich zakazów
nostalgiczny nadmorski krajobraz
koi i wycisza, obezwładniający nas niepokój
taki spacer - po zamknięciu
we własnych domach, jest namiastką
naszej wolności

autor: Helena Szymko/

kiedy kochamy -
wyrastają nam skrzydła
wznosimy się na nich
do słońca lub w chmury
to miłość dodaje
nam odwagi i siły

kochając - nie spadamy
jak Ikar do morza z góry
bo nasze skrzydła
darowała nam miłość
to ona sprawia
że jesteśmy szczęśliwi

i chociaż tęsknota
często tak boli
to czujesz że latasz
jak ptaki na niebie
twoja obecność - jest
specyfikiem co duszę leczy
dlatego, tak bardzo
potrzebujemy siebie

autor: Helena Szymko/

Słowa - miewają ogromną moc
potrafią zawładnąć sercem człowieka
są komunikatorem międzyludzkim
mogą ranić lub też urzekać
każde czułe słowo, jest jak eliksir
dodaje radości życia
sprawia, że smutek z wiatrem ulata -
a nadzieja w sercu zakwita

autor: Helena Szymko/

Już  jest lipiec trzeci
jak ten czas szybko leci.
Co nam przyniesiesz 
 w tym miesiącu.
Czy słońce tak bardzo palące,
 czy deszcze i ulewy rwące.
    Zobaczymy ? 
Chociaż takiego klimatu
nie chcemy!!!
Bo najlepszy jest ten  UMIARKOWANY,
chociaż skromny, lecz przez Nas  LUBIANY.

Źródło życia - wysycha powoli
jałową pustynią się staje
pomimo pragnienia 
co tak bardzo boli 
zanika nadzieja 
na kropelkę wody 
choć życie jest cudem 
zbyt szybko upływa
pojemność istnień 
los pochłania 
wszystkie wspomnienia
czas rozmywa 
zanika kryształ wody 
w suchych ziarnkach piasku
potem tylko cisza -
nic już nie zaboli .

autor: Helena Szymko/
foto z netu/

Samotna fregata mknie z porywem wiatru
słońce - na żaglach odbija kolory zórz
szybka i piękna unosi się na falach
one ją niosą niby klejnot mórz
nagle niebo błyskawicą błyska 
wiatr zrywa żagle słychać ryki wód
samotna fregata broni się przed burzą
i walczy z nimi by przetrwać wśród burz

one spychają ją na morskie skały
krzyk słychać tylko wśród fal 
samotna fregata zanurza się w otchłani
na morzu tylko bezgraniczną dal
wicher ustaje - zapada cisza
niebo się mieni barwami zórz
fale łagodnieją szmaragdem lśni woda
Posejdon hamuje swój gniew 
tylko fregaty nie ma już na morzu 
nad wodą - krzykliwy pisk mew

autor: Helena Szymko /
foto z netu/