Boże dziękuję za Twe dary

Cichą zadumą nad wierszem się skłaniam,
W pokorze klęcząc przed Twoim oblicze
I nieporadne słowa swe układam,
Bo łask Twych Panie w sercu swym nie zliczę.

Cicho więc szepczę nieskładne me modły
Dobroci Bożej darem obsypana.
Bo łask Twych Panie w sercu jest aż tyle,
W onieśmieleniu padam na kolana!

Bo jakże o tym światu mam powiedzieć
I sercem swoim mam mu tu wyjawić.
Czy świat doceni że miłość jest pierwsza?
I czy zrozumie że miłość świat zbawi?

Dlatego wiersze pisać ciągle będę
I wszystkie w darze Tobie Panie, składać
Bo słów zbyt mało jest na całym świecie,
By o Twych Łaskach ludziom opowiadać.